Nog even kunnen we zelf genieten van de 2 uitvliegers Leilani en Poppy. Dit weekend zeggen wij bye bye en zegt het nieuwe personeel hello! Zal wel even wennen zijn, maar gelukkig blijft de kleine dame Lily bij ons, en genieten we natuurlijk ook nog van de andere dames Yasmin, Dasja en Luna.

Laatste fotootjes dus van dit nest, dus geniet er maar weer van!

Lily ziet er niet op haar best uit. Ze heeft een beetje dom gedaan, en toen kwam haar pootje de deur tegen. Auwie! Gelukkig voelt ze zich nog goed genoeg, ondanks de bijwerkingen van de 1e enting, om ook te spelen. Hopelijk heeft ze er gauw geen last meer van.

Poppy is al flink aangekomen en gaat als een tierelier. Toch heeft ook zij een "nasmaak" van de 1e enting en reutelt ze wat. Dit houdt haar overigens niet tegen om te spelen, te eten of een robbertje te stoeien met Leilani. Met wat hulp van AB hopen we dat ook Poppy er gauw weer helemaal bovenop is. 

En Leilani? Leilani stuitert ongehinderd door, de kleine doerak. Zij kan ook nog zo heerlijk uitgebreid bij mama Luna liggen lummelen. 

De 2e enting zal voor Lily en Poppy uitgesteld worden, zodat ze sterk genoeg zijn. Leilani zal waarschijnlijk volgende week aan de beurt zijn (even kijken wanneer dat ingepland kan worden met het onregelmatige werkschema).

Verder weinig nieuws. Wel weer nieuwe foto's en een mini-filmpje.

​

't Valt niet mee hoor. Kitten zijn.  Je moet echt een hoop doen om groot en sterk te worden. Eerst vechten om een plekje aan mama's tit. En daarna moet je vlees leren eten. Dat smaakt natuurlijk héél anders dan mama's melk, maar gelukkig mogen we bij haar ook nog lurken als we dat willen.

En dan moet je nog leren om die enórme trap af en op te komen zonder dat je eraf tuimelt. Vooral als je kleinklein bent heb je dan wel een spoedlesje nodig van het personeel. Als je beneden kunt komen, is daar ook meer ruimte en meer speelgoed. En ook kun je vanaf de ligplek van de krabton lekker naar buiten kijken. Reuze interessant!

De kattenbak is een katinhetbakkie, easy peasy, zo geleerd, zo gedaan.

En dan heb je nog te maken met die tweebenige met dat zwarte klikding. Elke week komt ze langs om ons op de kiek te zetten, of wat dat ook moge betekenen. Moeten we nog mooi gaan zitten ook! Zwáár vermoeiend. Maar ze speelt ook altijd met ons, en dat is wel heel leuk, dan doen we wel ons kunstje, alhoewel we het haar niet altijd makkelijk maken.
Vandaag was ze er weer. Zusje Lily ging al gauw naar mama toen die boven stond te roepen... zeg maar gerust blèren. Weet niet wat mama heeft hoor, wat een lawaaipapegaai! Zusje Leilani heeft wel mooi geposeerd. Zelf had ik niet veel zin om mooi te zitten. Heb dus mijn grote afleidingsmanoevre uitgevoerd: lekker op schoot (of hoger) kruipen. Zó leuk hoe die tweebenigen dan soort van smelten. En ik kon in ieder geval lekker liggen dromen.

Die paar kiekjes die gemaakt zijn, kun je weer hier vinden, en weer een paar hier bij mijn verhaaltje.

Lieve poezelgroetjes van Poppy!

​

Vorige week vrijdag goed door de APK gekomen. Eerste enting, chip. Weinig bijwerkingen gelukkig van de enting, behalve wat vieze oogjes, wat we uiteraard behandelen.

Verder weinig nieuws. Het gaat gewoon lekker met het trio. Lilly is wel de meest luie van het stel: staat als laatste op, en gaat als eerste weer aan haar beauty-slaapje. Poppy heeft energie voor 10, maar wat ís ze schattig! En Leilani is een echte doerak, wildebras.

En om ze op de kiek te kunnen zetten moet de fotograaf weer de nodige moeite doen met speeltjes. Maar wát vinden ze dan het meest interessant? Juist ja, de veters van de schoenen van de fotograaf. Dat dus.

Hier dan de foto's waar ze, al dan niet van harte, aan mee hebben gewerkt. De rest staat weer hier.
​

De kittens worden groter, 9 weken al. En dan wordt hun wereld ook groter, want de trap is dan ineens goed te doen. Dan kun je dus ineens veel meer plekjes ontdekken. Lekker bij de kachel, spelen met de knispertunnel of ballenbaan, of vanaf de krabton naar buiten gluren. Alleen Poppy, toch ietsie kleiner nog, laat zich nog graag even naar beneden dragen (ow jee, ontwikkelt zich hier een prinses-op-de-erwt?). Dit laat ze weten door luid te mauwen. En natuurlijk komt 't personeel dan meteen aangesneld om hun plicht te vervullen.

Minder leuk van 9 weken zijn, is de 1e enting. Altijd weer spannend hoe ze daar op reageren. Hopen dat dat mee zal vallen.

We genieten enorm van dit kleine spul. Jullie kunnen in ieder geval weer een beetje meegenieten via de foto's (zie ook hier).